• Cuma, Temmuz 21st, 2017
Â
               Nam-nişan, servet ve sâmân istemem;
        Yâ İlâhî, ilm ü irfan ver bana!..
        Ben Hipokrat-veş tabîbân istemem;
        Yâ İlâhî, derde derman ver bana!..
Â
        Seyyiâtım artıyor günden güne;
        Affı ümmîd eylerim dâim gene..
        Gayrıdan himmet gerekmez bendene;
        Yâ İlâhî kâmil_îman ver bana!..
Â
        Rehberimdir gerçi Kur’ân-ııı mübîn;
        – Etti tebliÄŸ ol Åžefîu’l-müznibîn –
        Câhilim ben.. Sense Rabbü’l-âlemîn;
        Yâ Ä°lâhî, bir de iz’an ver bana!..
Â
        Mü’minin, affeyle Yâ Rab cürmünü;
        Görme sen lâyık münâfık zûlmünü;
        Müstehaksam, beklerim mahşer günü;
        Yâ İlâhî, nâr-ı nîran ver bana!..
Â
        Küfr-i mutlaktan beter kizb üüü nifak;
        Vahdetin düşmânıdır hizb üüü şikà k;
        Çok zamandır bayrağın bekler şafak;
        Yâ İlâhî, lûtfet_imkân ver bana!..
                                30.06.1983 (19 Ramazân 1403)
          Vezni: Fâilâtün fâilâtün fâilünÂ
        Â
       Şâir büyüklerimiz; her iÅŸe ve söze Münâcât ile baÅŸlamış ve ileride Na’t-ı Peygamberî’yi de ihmâl etmemiÅŸlerdir:
        Mîlâdî XIV-XV. yy.da Süyeymân Çelebi, Mevlid-i ÅŸerîf diye anılan Vesîletü’n-necât’ında “Allah_âdın zikr idêlim evvelâ / Vâcib_oldur cümle iÅŸdê her kula”;
        Mîlâdî XI. yy.da Ahmed Yesevî.. Dîvân-ı hikmet’in ilk mısraı “Bismilâ idüb eyley hikmet ayıb”;
         Mîlâdî XIII-XIV. yy.larda Yùnus Emre, d^vânı, Risâletü’n-nushiyye ilk beytinin ilk kelimesi “Pâdişâh” olup, Lâfz-ı celâl murâd edilmiÅŸtir.
         Mîlâdî XV. yy. ikinci yarısında Alî Şîr Nevâî, Hamse’sindeki 5 mesnevîsinin başında da Ä°sm-i Celâl mevcuttur.
Â
      Kadîm şâirlerimiz, konu ne olursa olsun, söze Münâcât ile başlamışlardır:
Â
         Mîlâdî XIV. yy. da Åžeyhî’nin Harnâmesi.. “Evvel_ol Bîzevâââl Hayy ü Alîm / Âhır_ol Zülcelâââl Ferd ü Kadîm ” olup 7nci beytde Na’t-ı Peygamberî baÅŸlamaktadır.
         Â
         Münâcât yazan şâirler; Cenâb-ı Hakk’a yönelirken, kimi Esmâ-ı Hüsnâ’yı, kimi Vahdâniyyet sıfatlarını, kimi Cenâb-ı Hakk’ın Cemâl – Celâl sıfatlarını, kimi Havf ü recâ’yı, kimi de Sabr ü tahammülü ve Tefviz yönünü ön plâna çıkarmışlardır. Erzurumlu Ä°brâhîm Hakkı Hazretlerinin TEFVÄ°ZNÂME’si meÅŸhùrdur. Bu eserin ilk bendi:
                                     Â
                                Hak şerleri hayreyler
                                 Zannetme ki gayreyler
                                Ârif anı seyreyler
                                Mevlâ, görelim n’eyler
                            N’eylerse güzel eyler
                                            Vezni: Mef,ùlü mefâîlün
Â
       Bu her bendi 5 mısra’lı ÅŸiirin nazım ÅŸekli MUHAMMES’dir. Son 2 mısraı ( Mevlâ, görelim n’eyler / N’eylerse güzel eyler ) her bendinde aynen tekrar edildiÄŸinden, nazım ÅŸekline MUHAMMES-Ä° MÃœTEKERRÄ°R denir. Â
 Â
      Ben fakıyr ü hakıyr de: website’min BEYÄ°TLERÄ°M Bölümünde ilk beytimin  ilk mısraında Cenâb-ı Hakk’ı, ikinci mısraında ise Habîbini andım:
 Â
         “Allah!” deyip de farzı edâ eyle evvelâ;
         An mutlakà , salât ü selâm, ol Habîbini!..
               VEZİN: Mef,ùlü fâilâtü mefâîlü fâilün
Ä°lgiliMakaleler:
Kategori: Hamâsî-Îslamî Şiirler
| Comments off