Kategori Arşivi: Hamâsî-Îslamî Şiirler

• Cuma, Temmuz 21st, 2017
 
                 Nam-nişan, servet ve sâmân istemem;
         Yâ İlâhî, ilm ü irfan ver bana!..
         Ben Hipokrat-veş tabîbân istemem;
         Yâ İlâhî, derde derman ver bana!..
 
         Seyyiâtım artıyor günden güne;
         Affı ümmîd eylerim dâim gene..
         Gayrıdan himmet gerekmez bendene;
         Yâ İlâhî kâmil_îman ver bana!..
 
         Rehberimdir gerçi Kur’ân-ııı mübîn;
         – Etti tebliÄŸ ol Åžefîu’l-müznibîn
         Câhilim ben.. Sense Rabbü’l-âlemîn;
         Yâ Ä°lâhî, bir de iz’an ver bana!..
 
         Mü’minin, affeyle Yâ Rab cürmünü;
         Görme sen lâyık münâfık zûlmünü;
         Müstehaksam, beklerim mahşer günü;
         Yâ İlâhî, nâr-ı nîran ver bana!..
 
         Küfr-i mutlaktan beter kizb üüü nifak;
         Vahdetin düşmânıdır hizb üüü şikàk;
         Çok zamandır bayrağın bekler şafak;
         Yâ İlâhî, lûtfet_imkân ver bana!..
                                 30.06.1983 (19 Ramazân 1403)
           Vezni: Fâilâtün fâilâtün fâilün 
         

       Şâir büyüklerimiz; her iÅŸe ve söze Münâcât ile baÅŸlamış ve ileride Na’t-ı Peygamberî’yi de ihmâl etmemiÅŸlerdir:

         Mîlâdî XIV-XV. yy.da Süyeymân Çelebi, Mevlid-i ÅŸerîf  diye anılan Vesîletü’n-necât’ında “Allah_âdın zikr idêlim evvelâ / Vâcib_oldur cümle iÅŸdê her kula”;
         Mîlâdî XI. yy.da Ahmed Yesevî.. Dîvân-ı hikmet’in ilk mısraı “Bismilâ idüb eyley hikmet ayıb”;
          Mîlâdî XIII-XIV. yy.larda Yùnus Emre, d^vânı, Risâletü’n-nushiyye ilk beytinin ilk kelimesi “Pâdişâh” olup, Lâfz-ı celâl murâd edilmiÅŸtir.
          Mîlâdî XV. yy. ikinci yarısında Alî Şîr Nevâî, Hamse’sindeki 5 mesnevîsinin başında da Ä°sm-i Celâl mevcuttur.
 
       Kadîm şâirlerimiz, konu ne olursa olsun, söze Münâcât ile başlamışlardır:
 
          Mîlâdî XIV. yy. da Åžeyhî’nin Harnâmesi.. “Evvel_ol Bîzevâââl Hayy ü Alîm / Âhır_ol Zülcelâââl Ferd ü Kadîm ” olup 7nci beytde Na’t-ı Peygamberî baÅŸlamaktadır.
          
          Münâcât yazan şâirler; Cenâb-ı Hakk’a yönelirken, kimi Esmâ-ı Hüsnâ’yı, kimi Vahdâniyyet sıfatlarını, kimi Cenâb-ı Hakk’ın Cemâl – Celâl sıfatlarını, kimi Havf ü recâ’yı, kimi  de Sabr ü tahammülü ve Tefviz yönünü ön plâna çıkarmışlardır. Erzurumlu Ä°brâhîm Hakkı Hazretlerinin TEFVÄ°ZNÂME’si meÅŸhùrdur. Bu eserin ilk bendi:
                                      
                                 Hak şerleri hayreyler
                                 Zannetme ki gayreyler
                                 Ârif anı seyreyler
                                 Mevlâ, görelim n’eyler
                            N’eylerse güzel eyler
                                             Vezni: Mef,ùlü mefâîlün
 
        Bu  her bendi 5 mısra’lı ÅŸiirin nazım ÅŸekli MUHAMMES’dir. Son 2 mısraı ( Mevlâ, görelim n’eyler / N’eylerse güzel eyler ) her bendinde aynen tekrar edildiÄŸinden, nazım ÅŸekline MUHAMMES-Ä° MÃœTEKERRÄ°R denir.  
  
       Ben fakıyr ü hakıyr de: website’min BEYÄ°TLERÄ°M Bölümünde ilk beytimin  ilk mısraında Cenâb-ı Hakk’ı, ikinci mısraında ise Habîbini andım:
  
          “Allah!” deyip de farzı edâ eyle evvelâ;
         An mutlakà, salât ü selâm, ol Habîbini!..
                VEZİN: Mef,ùlü fâilâtü mefâîlü fâilün

Ä°lgiliMakaleler:

  • Ä°lgili Makale bulunamadı!..
Kategori: Hamâsî-ÃŽslamî Åžiirler  | Comments off